Bazı insanlar vardır; ‘Ben herkesle iyi geçinirim, kimseyle kötü olmam, hiç kimseyle problemim yok…’ der, hatta bununla gurur duyar. Bu cümlelerin arkasına saklanarak aslında insanlara karşı samimi olmayan, yüzüne gülerken arkasından konuşan ikiyüzlü davranış sergiler…
Bir ‘iç dökme’ adı altında dedikodu hatta karalama seansı başlar. Yüzüne gülüp arkasından konuşan, karşısındakine ‘canım’ deyip sonra dalga geçen insanlar… O kadar çok ki etrafımızda, samimiyetin neye benzediğini unutur hale geldik.
O yüzden bu tip insanlarla karşılaştığımızda biraz temkinli olmakta fayda var. Çünkü bu insanlar herkesle iyidir ama kimseyle ‘gerçek’ değildir.
Durup bir düşündüğümüzde hayat bu kadar steril değil, insan ilişkileri de bu kadar düz değil. Hele ki herkesle ‘iyi’ geçinmek…
Bu bir meziyet gibi dursa da çoğu zaman içini dolduramadığımız bir maskedir. Gerçekten herkesle arası iyi olan, yüzüne maske takmayı çok iyi öğrenmiş demektir...
Çünkü fikirler çarpışır, duygular incinir, sınırlar ihlal edilir. Bu kadar kusursuz bir ilişkiler ağı ya gerçek değildir ya da samimiyetten uzaktır.
İlişki; sadece ‘iyi geçinmek’ değil, ‘gerçekten bağ kurmak’ demektir. Herkesle iyi olmak yerine, herkesle ‘sahici’ olmak, dürüstlük ister, samimiyet ister.
‘Ben herkesle iyiyim’ sözü çoğu zaman samimiyetin değil, yüzeyselliğin, daha da ötesi ikiyüzlülüğün ta kendisidir…
Çünkü insanız, duygularımız var. Sınırlarımız, kırılma noktalarımız var. Kızarız da kırılırız da rahatsız da oluruz. Eğer bu duyguları bastırıp herkese gülümsüyorsak ama sonra arkasından konuşuyorsak, ortada ‘iyi geçinme’ değil, ‘rol yapma’ vardır.
O yüzden herkesle iyi geçinen birini gördüğünüzde, kimin arkasından konuştuğunu değil, sıranın size ne zaman geleceğini düşünmelisiniz. Onun yüzü güler, tatlı dillidir de ama ne zaman arkasını döner bilinmez. İkiyüzlülüğünü bazen en zarif kelimelerle gizler.
‘Herkesle iyi geçinme’ yalanın altında kim bilir ne korkular var!
Sevilmeme korkusu mu, dışlanma endişesi mi? Aslında bu uğurda en çok kendilerine yalan söylediklerinin farkındalar mı?
Gerçek ilişki; her şeyin güzel olduğu değil, güzel olmayan şeylerin bile açıkça konuşulabildiği ilişkidir. Yüzüne gülüp arkandan konuşan değil, seni yüzüne eleştiren insana güven duyulur. Çünkü o kişi gerçektir, diğeri ise sadece bir hayal!
Artık o yalanı bir kenara bırakalım!
Herkesle iyi olmak zorunda değiliz ama samimiyet çok önemli. Kendimize de samimi davranıp, yüzümüze taktığımız maskeleri çıkaralım, gerçek olalım. Çünkü sahte gülümsemelerle kurulan ilişkiler, içten bir suskunlukla yıkılır!
Samimiyet zor olabilir ama ikiyüzlü olmaktan her zaman daha değerlidir…
Yorum yapın