Ben Sarların, Atila….
Sarıoğlan diye bilinen biriyim
Öyle çağrılıyorumdu aralarında
Köprü altında, veya surlarda
Ötesi karanlık, gelmişim dünyaya
                
Hatırımda, ölmeden önce çardaklı barda
Muhtaçken anlattı, bir bardak şaraba
Kırgın küskündü anam, tüm insanlara
Sarı kirli saçlarından süzülen
Dolu gibi gözyaşları, bağrında duruyordu
Neden niçin, ağladığını bilmiyordum
Ağladıkça intikam, alıyor sanıyordum.
                
Kuru elleriyle, yanaklarımı aldı avuçlarına
Bakışlarıyla dokundu, analık yüreğime
Babam dedim, iki yana savurdu saçlarını
Fersiz gözbebekleri, kaydı aklarına
Lübnanlı ya da Tophaneli İsmet olsa
Bu saatten sonra çok mu önemli
Duydum ki Kumkapı’ya vurmuş cesedi
Kuru ellerini ve anamı çok özlüyorum
                
Tek dostum var, pire Nuri, alemde
Hüküm giymiş, hırsızlık tırnakçılıktan
Zamansız çatkapı, içeride hapis
Ben, sarıların Atila, mekanımı sorma
Lüks hayat duraklarda oturak
Maslak ve parklar sanki yatak
Bir şansımız var, bu hayatı yaşamak
Surların mazgallarından, bakıyorum aleme
                
Mücadelemizdeki renk, kedilerin pençesinden
O… Akşam kaptığımız, bir parça ekmek
İşte böyle, bir günün gecesi şamatalı bitecek
Yarın kağıtlar, plastikler, eskiler satılacak
Aslan payını Sicilyalı Alberto kapacak
Pire Nuri ve ben, sonrakiler paylaşacak
Rajon böyleymiş surlardaki hükmünde
Soruyorum, mutluluğun adresi kimde
                
Dalıyorum Babali, Çemberlitaş Mahmut paşaya
Mısır çarşısındaki, kalabalık seline
Dolup dolup boşalıyor, cadde ve sokaklar
Ben kaderimle, dipsiz kuyulardayım
Tıfıl Ahmet, kuryede gördüklerinden
Sivri bıçak uçlarında, kalbi durdu öldü
Bu sabah birileri katıldı, köprüaltından
Geçenler unutuldu, Apaşi köşkünde
Mazimi bilmiyorum, gülmeyi unuttum
Arzularım iflasta, bu alemde yaşıyorum
Ben, sarıların Atila Maraton koşuyorum.

Öz Ali YILMAZ