S A B I R (BABALAR GÜNÜ)

Dün babalar günüydü.Bununla ilgili bir hikaye yazmak istiyorum. Anneler babalar sabrederler.
Onların sabrının sınırları ölçülmez, çünkü onların sabırlarının sınırı yoktur. Bir annenin bir çocuk
dünyaya getirirken gösterdiği sabrın sınırını tarif etmek bile mümkün değildir. Yine bir abanın evladını
yetiştirirken gösterdiği sabrın sınırı da yoktur. Onlar birer sabır anıtı olurlar. Bu anlatılamaz ancak,
yaşanarak öğrenilir. Bir babanın evladına gösterdiği sabrı gösteren bir hikâye size.
80 ine merdiven dayamış yaşlı baba ile onu ziyarete gelen 45 yaşında ve saygın bir işi olan oğlu
salonda oturuyorlardı. Hal-hatırdan, çoluk-çocuktan, havadan-sudan sohbet ettikten sonra oğlu
susmuş, babasının evinden ayrılma sinyalini vermişti. O anda üzerinde oturdukları sedirin yanında ki
pencerenin pervazına bir karga kondu. Yaşlı baba kargaya gülümseyerek biraz baktıktan sonra oğluna
sordu ‘ Bu ne oğlum? Oğlu şaşkın cevapladı-O bir karga baba.
Yaşlı baba kargaya biraz daha baktıktan sonra yine sordu: ‘Bu ne oğlum? Oğlu daha da şaşkın, yine
cevapladı-Baba o bir karga. Karga hala pervazda, komik hareketlerle başını sağa sola çeviriyor, yan
yatırıyor, havaya bakıyor, sonra başını yine ona çeviriyordu. Yaşlı baba üçüncü defa sordu-Bu ne diye.
Oğlunun şaşkınlığı sabırsızlığa dönmüştü:’O bir karga baba, üç oldu soruyorsun, beni işitmiyor
musun? Yaşlı baba dördüncü defa sorunca oğlunun sabrı taştı ve hiddetle sesini yükselti:
-‘Baba bunu neden yapıyorsun? Tam dört defadır onun ne olduğunu soruyorsun, sana cevap
veriyorum ve sen hala sormaya devam ediyorsun. Yoksa benim sabrımı deniyorsun?...
Yaşlı babası –yüzünde hala devam eden bir gülümsemeyle – yerinden kalktı, içeri odaya gitti ve
elinde bir defterle döndü. Bu bir hatıra defteriydi. Oturdu, sayfalarını karıştırdı ve aradığını buldu.
Sevgiyle gülümsemeye devam ederek sayfası açık bir vaziyette defteri oğluna uzattı ve o sayfayı
okumasını söyledi.
‘Bugün 3 yaşında ki minik yavrumla salonda ki sedirde otururken yanı başımızda ki pencerenin
pervazına bir karga kondu… Oğlum bana tam 23 defa onun ne olduğunu sordu…23 soruşunda da ona
sevgiyle sarılarak, onun bir karga olduğunu söyledim… Rahatsız olmak mı hayır. Onun her defasında
sorusunu masumca tekrar edişi içimi sevgiyle doldurdu ve onu daha çok sevdim. Sağlık ve esenlik
dileklerimle.Sağ Yazar.Aslan TORUN