Ne yazık ki dünya hayatının bir sonu olduğunu çoğu zaman unutuyoruz. O kadar kaptırıyoruz ki kendimizi dünyanın meşakkatine, derdine, tasasına şu kısacık ömrü kendimize zehir ediyoruz çoğu zaman…

 Hayat doğum ile ölüm arasında geçen saman alevi gibi, kısacık bir zaman dilimi. “Gözünü açıyorsun ‘doğdu’ diyorlar, gözünü kapatıyorsun ‘öldü’ diyorlar.

İşte bu göz kırpışa ‘ömür’ diyorlar!” İşte bu göz kırpış çok değerli ama çok kısa!..

 Bir yandan hayatta kalma mücadelesi verirken, diğer yandan da şu üç günlük ömrümüzün nasıl tadını çıkarabiliriz, hayatı hakkıyla doya doya nasıl yaşayabiliriz?..

Yaşam mücadelesi, iş hayatı, koşuşturmalar, sinir, stres, maddi sorunlar, bütün bu hayat çarkının içinde yıllar akıp gidiyor. Sonra ‘bir varmış bir yokmuş, masal gibi, rüya gibi, ömür kısa’ ama yolumuz uzun ve de çetrefilli. Asıl olan bir göz kırpış kadar kısa olan bu yaşam maratonunu insani değerlere, inanç ve vicdanımıza bağlı kalacak biçimde güzel noktalamak, boşa geçirmeden sonlandırmak olmalıdır. Allah’ın bize bahşettiklerinin değerini bilmek, şükretmek, O’nun gösterdiği yolu takip etmek, okumak, öğrenmek, sıkıntı içine düştüğümüzde dua etmek, ondan yardım istemek, işler yolunda iken de bol bol şükretmek…

Bunların değerini anlayarak, bilerek yaşarsak eğer, şu üç günlük ömrümüzü boşa geçirmemiş oluruz. Hayata gelmemizin asıl amacının bir sınav olduğunu idrak edebilirsek, işte o zaman o sınavdan başarıyla geçmiş oluruz…

 Hayatı güzellikler içinde yaşamanın, sevginin, ailenin, dostluğun değerini bilmek gerekir. Boşa geçirecek zamanımız yok, çünkü ömür kotamız asla sınırsız değildir. Hayat içinde tüm zorluklarla güçlük ve engellerle insanlara bir şekilde yaşamayı öğretiyor ama bu koşuşturmada bazı değerlerimizi de kaybediyoruz ne yazık ki…

 Kimse yaptığı hatanın farkına varamıyor, farkına vardığında da geç kalmış oluyor ya da hatasını telafi edecek zamanı olmuyor. O yüzden yaşamın değerini bilmek gerekiyor akıp giden zaman içinde!...

 Çünkü bir tekrarı yok bu hayatın. Hiçbir şey ertelemeye gelmez bu hayatta. Ömrümüzün değerini bilelim, kendimizin değerini bilelim. Dün bitti. Bugün ise hala devam ediyor. Yarın belki hiç olmayacak!..