Bu kadar cefaya can mı dayanır
    Canım cenderede azabı yeter
    Gözüm aldanması bağlıdır sanır
    Kır zincirlerini azat et yeter

    Çırpınır kafeste nabzım bir kuştur
    Gerilsin zamanın kopsun ipleri
    Al kızıl yeleli at gibi koştur
    Vuslata kelepçe aşk dedikleri

    Sevgi dönmez geri nefret ektiğin
    Güzellik saklanmaz ışıkta söner
    Reva görüp sarfı nazar ettiğin
    Gülüne renk veren toprağa döner

    Bir nefestir sana canım dediğim
    Yaşanmayan zaman sayılmaz beşer
    Tükenmez takatim diye bildiğim
    Meyve tadı olgun yenmezse eğer

    Ruhun esareti boğar kendini
    Eyyübün sabrında, mansur değilim
    Gönül gözü arar bulur dengini
    Ülvi yakarışın adı sevgilim

                     Öz Ali YILMAZ