Ayrılıp giderken fani alemden
Yaşanan yazları sana bıraktım
Şiirler yazarak kalbi kalemden
Dizdiğim sözleri sana bıraktım
Her biri darp edip kalbe oturan
Kuruyan dereden sular getiren
Ömrümü çürütüp yakıp bitiren
Yaptığın nazları sana bıraktım
Harcanmış yılları verip kumara
Yitirip aşk meşki hepsi numara
Cümbüşü kemanı asıp duvara
Mızrapla sazları sana bıraktım
Sanki bir kıpkızıl mille dağlamış
Acımı cefayı boğmuş bağlamış
Kahırdan nehirler gibi çağlamış
Ağlanmış gözleri sana bıraktım
Alevler sarmıştı içten yanardık
Kör kısa aşkları görüp ağlardık
Bitecek sanırdık ömre yanardık
Küllenen közleri sana bıraktım
Hekimler tabibler çare olmamış
Yaradan derdime şifa salmamış
Acılar içinde derman kalmamış
Tutmayan dizleri sana bıraktım
Dertlerim sinsidir nedir bilinmez
Ayrılık çok yakın gidip gelinmez
Bedenim toz olsa asla silinmez
Gönlümden izleri sana bıraktım
Kader bu lezzeti sildi süpürdü
Bak beni erimiş hale düşürdü
Zevklerim tükendi sabır taşırdı
Tadlarla tuzları sana bıraktım
Daraldı bu alem gayba giderim
İyi hal bıraksam şükür ederim
Bilirim ne eksem onu biçerim
Dünyada ruz’ları sana bıraktım
Cevabî diyor ki ehl can saparmı
Yüreği aşıksa özünden koparmı
Vedası vuslatsa sorun yaparmı
Sapmayan özleri sana bıraktım
