“Eski Dünya, Yeni Dünya, bütün akvâm-ı beşer,

Kaynıyor kum gibi, tûfan gibi, mahşer mahşer.

Yedi iklîmi cihânın duruyor karşına da,

Ostralya’yla berâber bakıyorsun: Kanada!

Çehreler başka, lisanlar, deriler rengârenk;

Sâde bir hâdise var ortada: Vahşetler denk.”

Çanakkale Zaferi Mehmet Akif’in de şiirinde belirttiği gibi dünyanın dört bir yanından gelen askerlere karşı ecdadımızın destan yazdığı zaferdir.Tüm olumsuzluklara ve düşman devletlerinin silah ve sayı üstünlüğüne rağmen kazanılmış,inancın ve mertliğin zaferidir.Düşman sayıca çok üstündü. Çanakkale Boğazı’nda 18 adet büyük zırhlı gemi,yanında daha bir çok irili ufaklı İngiliz ve Fransız Donanması’na ait gemiler bulunuyordu.Rumeli Mecidiye tabyasında sadece 6 adet top ve çok az asker vardı.Düşman o kadar emindi ki kazanacağından Çanakkale’yi geçip İstanbul’da gezmeyi planlıyorlardı.İstanbul’da kullanılacak paralar hazırlanmış,turistik tur planları yapılmış,hatta bir tur şirketi 1000 adet İstanbul’a gidiş dönüş bileti hazırlamıştı.Gün içinde zaferin kazanılacağı düşünüldü.Türk askeri vatan sevdasıyla ,inanılmaz kahramanlıklarıyla dünyada eşi benzeri görülmemiş bir destan yazdı.Türk Askeri Laz,Çerkez,Kürt,Pomak,Boşnak hepsi birleşti, Çanakkale’de Mehmetçik oldu.Çok çetin bir mücadele verdi.M.Akif savaşın zorluğunu,çetinliğini şöyle anlatır dizelerinin devamında:

Ölüm indirmede gökler, ölü püskürmede yer;

O ne müdhiş tipidir: Savrulur enkâz-ı beşer...

Kafa, göz, gövde, bacak, kol, çene, parmak, el, ayak,

Boşanır sırtlara, vâdîlere, sağnak sağnak.

Her metrekarede 6000 tüfek mermisinin olduğu topraklar…Babanın oğluna faydasının dokunmadığı bir yer…Sevdiklerini Allah’a emanet edip bir daha dönmeyi düşünmeyenlerin akın akın gittiği topraklar…Yüzlerine ustura değmemiş delikanlılar…Çanakkale’de düşmanını sırtında taşıyıp yaralarını pansuman yaptıran Mehmetçiğin heykeli vardır ,İngiliz askerinin ayağında postal Mehmetçiğin çarık,İngilizin silahı otomatik ,Mehmetçiğin Martin…Şartlar böyleyken mahşerin yaşandığı ama Mehmetçik’in tarih yazdığı yerdir Çanakkale…

“ Sana dar gelmeyecek makberi kimler kazsın?

“Gömelim gel seni tarihe” desem, sığmazsın.”

   Çanakkale’nin destansı hikayeleri bitmez.İstanbul Erkek Lisesi 50 öğrencisini şehit vermiş.Duvarları sarı olan okulun kapılarını ,çerçevelerini üzüntülerinden  siyaha boyamışlar.Okulun forması 1915’ten beri sarı ve siyahtır.Vefa Lisesi 50 şehit vermiş,okulun renkleri  yeşil siyahtır.Galatasaray Lisesi 24 ,Balıkesir lisesi 87 öğrencisini şehit vermiştir.Kol boyları süngü takmaya bile yetmeyen küçücük öğrenciler siperde bir marş bestelerler: “Annem beni yetiştirdi ,bu ellere yolladı .” diye…Asker üniformaları büyük gelir küçücük bedenlerine…Beşiktaş Futbol takımının 8 oyuncusu şehit olur.Formadaki siyah renk ,8 futbolcusunu anlatır.Üniversiteler ,liseler 1917 ye  kadar mezun veremez.

Çanakkale’yi “geçilmez” yapan mücadelede Gazi Mustafa Kemal357.Alay,33. Piyade Alayı,Nusret Mayın Gemisi,Onbeşliler,Seyit Onbaşı,Mehmet Çavuş,Nezahat Onbaşı…İsimleri bilinen bilinmeyen ,vatanı uğruna canını feda etmekten kaçınmayan sayısız kahramanlar,meçhul askerler…Hepsi tarih yazdılar ve tarihe sığmadılar.Vatan sevgisini tüm dünyaya gösteren kahramanlarımızı saygı ve minnetle anıyor,aziz hatıraları önünde bir kez daha saygıyla eğiliyoruz…