Özündedir, ismi âli takdimim,

Sayılı gün, çoğu geçti vaktimin,

Ham maddeyim, çırçırdaki ipliğin,

İpek benim, hırka benim, şal benim.

                                                           Þ

Sel suyunda, bir katrecik zerreyim,

Hasletimdir, yaradanın verdiği,

Sehpadaki idamlığın ilmiği,

İskelette, kuş kafeste, can benim.

                                                           Þ

Çamur değil, ellerimde yuğrulan,

Şekil verip, iplik gibi eğrilen,

Asla rücu katmanında toprağın,

Özündeki kızıl toprak, kil benim.

                                                                  Þ

 Hırçın hırsım, ele avuca sığmayan,

 Cengâverin sadağından fırlayan,

 Açık yara, pişsin diye dağlayan,

 Gergin yayda, nişan benim, ok benim.

                                                           Þ

 Ozanların sohbetinde, selamın,

 Kovandaki anzer diyarı balın,

 Sırlarımı bir bir çözen kalemin,

 Oğul benim, arı benim, bey benim.

                                                           Þ

 Yosma gülüş, gerdanında nokta ben,

 Kan kırmızı dudağında Goncagül,

 Papatyanın bin bir çeşit hatminin,

 Yetiştiği toprak benim, yol benim.

                                                           Þ

 Çukurova sıcağında zahmeti,

 Dünya tarla, bahşettiği nimeti,

 Paylaşırım, rahmet ile şefkati,

 Yaşıyorsam naçizane kul benim                                   

 

                                                                                     Öz Ali YILMAZ