YOLUN SONU I

Kırbaç vurur süvari
Koştururken, dörtnala
Dolarız bilmeden hep
Arzu, Tramvayına

Bilinmeyen zamanda
Güneş kalır arkanda
Yıldırıma eş sanki
Yetişilmez kısrağa

Tozduman içerisinde
Alınırken bölye yol
En sonunda varılır
Bilinmeyen kavşağa

Arayıp bulduğunda
Haydi şimdi karşında
Nerede kaldı sözlerin
Hani ettiğin yemin

Tanımaz görünürken
Bir bulut ağdı sanki
Şimşek çaktı beynime
Yağmur yüklü gözlerin

Hayra alamet değil
Gerilen kaş yayların
Bir bir kapanan perde
Mahur, Siyah gözlerin