SPOR DOSTÇA OLMALI

Dün Balıkesir Üniversitesi stadyumunda U16 liglerinin altyapı maçları vardı. Saat 11’de oynanan Balıkesir Menteşspor ile Balıkesir Kartalspor arasında geçen müsabaka gerçekten izlemeye değerdi. Oyuncuların topla oynaması, birbirlerine karşı saygılı davranmaları gerçekten tebrik edilesi bir durum. Müsabakanın başlamasından itibaren ilk yarıda sporcuların birbirlerine olan saygıları ve top için mücadele etmeleri sonucu güzel bir maç olduğunu düşünüyorduk. Ancak ne olduysa karşılaşmanın ikinci yarısına gelindiğinde durum bir önceki gibi değildi. Sporcular arasında birbirlerine saygı vardı. Kalmadı. Sporcular top için mücadele ediyorlardı, etmedi. Dakikaların ilerlemesiyle birlikte ortamı bir gerginlik aldı. Nabızların ara ara yükselmesi maçı hem oynayan hem de izleyenler için artık zevksiz bir hal almaya başladı. Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün bir sözü vardır: ‘Ben sporcunun zeki, çevik ve ahlaklısını severim.’ Söz gerçekten güzel. Futbolda rakip düşmanlık demek değil. Rakip olmazsa futbol diye bir şey olmaz. Rakibimize saygı göstermemiz gerekiyor. Bu maçta gözlemlediğim kadarıyla ben saygı diye bir kavram göremedim. Oyuncular sürekli bir tartışma havasındalar. Değer mi bir maç için kavga etmek? Maçın son dakikalarına doğru artık nabızlar o kadar yükseldi ki, oyuncular artık patlamaya başladı. Bir pozisyon sonrasında oyuncular birbirleriyle kavga etmeye başladı. U16 liginde daha 16 yaşındaki çocuk rakibine yumruk atıyor. Evet bu çocuklar daha 16 yaşında ve buraya spor yapmak için geliyorlar. Hepsinin ayrı bir hayali var. İleride iyi bir topçu olarak hem ülkemizi hem de Balıkesir’imizi temsil edecekler. Ama bu maçta bu çocuklar kavga etmek için çıkmışlar sahaya. 16 yaşındaki bir çocuk futbolda rakibine yumruk atmayı neden tercih eder? Bu çocukların futbol oynaması gerekiyor, kavga etmesi değil. Bu durum sadece U16 liglerinde olmuyor. U12’den başlıyor en üst liglere kadar gidiyor. Bizim ülke olarak bu futbol konusunda anlayamadığımız bir nokta var. Futbol, rakip olmadan oynanmaz. Yani sizi siz yapan rakibinizdir. Bu sebeple futbolda kazanmaktan ziyade rakibinize saygı göstermek zorundasınız. Evet faul yapılmış olabilir veyahut daha başka şeyler olmuş olabilir. Ancak bunların hiç birisi kavga etmeyi gerektirmez. Tabi bunların yanı sıra maçta oyuncular yerine takım yetkilileri de birbirleriyle atışıyorlar. Bunu gören çocuklar elbette maçta kavga edecek. Aileler çocuklarını maçlara kavga etsin diye yollamıyor. Burada bu çocuklar futbol oynamak yerine kavga etmeyi durduk yere öğrenemez. Sizlerden görüyorlar. Sizler birbirinize saygı göstereceksiniz ki oyuncularınız sizleri örnek alsın. Aksi halde çıkılan her maçta edilen kavgalar ülkemizde futbolu bitirir. Bugünkü maçta bu istenmeyen olaylar yaşanması bizleri derinden üzdü. Umuyoruz ki gelecek maçlarda bu takım olaylar yaşanmaz. Teknik direktörlerden, takım yöneticilerine kadar bu çocukları eğiten herkes sporun kavga olmadığını anlamaları gerekiyor. Sizler kavga etmezseniz çocuklar da etmez.