SEN GİDİNCE BEN

Sen çıkıp gidince gönül köşkümden
Kahrolup her günü yakar oldum ben
Baharım güz sardı solan aşkımdan 
Gark olup göz yaşla akar oldum ben 

Yanarım mahfolmuş geçmiş yıllara
Hal çarem varmıdır sordum fallara
Gözlerim pür dikkat dalmış yollara
Döner mi yâr diye bakar oldum ben

Tat vermez bu dünya bana dar gibi
Şu kalbim sevdada yanmış nâr gibi
Aşkımdan yanıp da mecnunlar gibi
Del olmuş sokağa çıkar oldum ben

Prangan boynum da eğmiş başımı 
Sel etmiş yel etmiş şu genç yaşımı
Ölmeden  yazdırmış  mezar taşımı
Kadrimi gönlüme çakar oldum ben

Bu kalbim hep örnek almış Kerem'i
Ciğerim dertlenmiş kapmış veremi 
Son defa tövbemi versem çare mi 
Günahı boynuma takar oldum ben

Anladım vuslatım mahşere kalmış 
Umudum kaybolmuş hayale salmış
Hergece rüyamda bir mavzer almış
Kurşunu beynime sıkar oldum ben

Tanrımdan bir umut varsa ver bana
Hükmünden bir cefa kılma şu cana
Yaşanmış vedadan geçen bu yana
Uğrunda dünyamı yıkar oldum ben

Bin haber bin çözüm yolladım yare
Ne cevap ne selam bir küçük pare
Baktım ki yalvarmak olmuyor çare
Kör nefse kır otlar tıkar oldum ben

Cevâbî tam susmuş sükutu kelam
Bu günden sonrası selama selam
Ya vuslat ya veda eylesin mevlam
Sevgili kahrından bıkar oldum ben

* * * 

KAYBOLDU YAVAŞ YAVAŞ

Kaçtığın mechulde çoğalmış sisler
Kaybettim simâ'nı yâr yavaş yavaş
Gözümden uzakta tükenmiş hisler
Aklımda kayboldu yar yavaş yavaş

O masum duygular yıllarda kaldı
Islanmış gözlerim yollarda kaldı
Saçların kokusu kollarda kaldı
Aklımda kayboldu yâr yavaş yavaş

Dört kollu tabutlar çıkmış pazara
Kemgözün şerriyle geldik nazara
Sevdamız Karaymış göçtü mezara 
Aklımda kayboldu yar yavaş yavaş 

Kaplamış gözümü kap kara perde
Nerde o sevdiğim yandığım nerde
Derbeder kör kader batınca derde
Aklımda kayboldu yar yavaş yavaş