Siz hiç gerçekten özür dilediniz mi? Özür dilemek gerekli mi?  
Ben asla özür dilemem! Diyen birçok kişi var etrafımızda. Bu kişiler, “olan olmuş artık ne yapalım” diyerek özür dilemeyi düşünmezler.
İnsan olarak belki de saygınlığımızı yitirme korkusundan yaptığımız hataları kabul etmek konusunda isteksiz davranıyoruz ve sorunun kendimizde değil diğer kişide olduğunu düşünüp mazeretler bulmaya çalışıyoruz. Belki özür dilemeye niyet ediyoruz, fakat bunu erteliyoruz.
Mağdur olan birey, yapılan haksız davranıştan üzüntü duysa bile dilenen özür ile aynı üzüntüyü yaşamayacağına ikna olabilir. Bunun yanı sıra karşısındaki kişinin pişman olduğunu görüp olumlu bir ruh hâline bürünür. Özür dilemek bu nedenle kişiler arası iletişimde son derece önemli bir eylemdir.
Kimine göre de; özür, kutsal bir şey gibi ele alınmalıdır. Özür dilemeyi pervasızca ya da her küçük "duygusal darbe veya hata" için kullanmak değerli bir şeyi ucuzlatır.
Özür, süre giden bir ilişkide ortaya çıkan aksaklığı gidermenin, bir anlamda ilişkiyi restore etmenin bir yoludur. Eğer davranışımız sadece karşıdaki kişi için sorunsa, bunu sadece ondan özür dileyerek, kendi aramızda halledebiliriz. Ancak bazen hatalar iki kişiyi aşan, toplumsal olarak onaylanmayan durumlara yol açabilir. O zaman işler daha da karışıyor. Bazen yapılan bir hata yüzünden toplumdan da özür dilemek gerekiyor.
İnsan ilişkilerinde çatışmalar, yanlış anlaşılmalar, hatalar kaçınılmazdır ve bunu iyileştirmenin yollarını bulmak ve uzlaşma sağlamak bizim için gereklidir. Hiçbir insan mükemmel değildir. Bu nedenle özür dilemek bizim bir insan olduğumuzu ve hata yapmanın insan olmanın bir parçası olduğunu kabul etmemize yardımcı olur. Özrün temel amacı ilişkiyi düzeltmektir. Özür dilemek çoğu zaman rahatsız edici durumları yatıştırmaya yardımcı olur, ancak her zaman gerekli veya uygun değildir. Kendinizi belirli durumlarda sürekli özür dilerken buluyorsanız, durmanızın zamanı geldiğini düşünmenizde fayda var.
İşte Özür Dileyen Birine Verebileceğiniz Bazı Cevaplar
-"Teşekkür ederim, özrünü kabul ediyorum."
-"Özrünü anlıyorum ama hala biraz üzgünüm."
-"Özrünü kabul ediyorum, ancak gelecekte bu hatayı tekrar etmemeni istiyorum."
-"Affediyorum, ama bu konuyu bir daha açmayalım."