İnsanlığın sınırından ne kadar çıkacağımız belirsiz.
Her gün akıl almaz olaylar duyuyor, okuyoruz.
Eşek, köpek kesmedi…
Midilli’ye geçmişler.
Midilli.
Dibimizdeki Yunanistan’a bağlı ada.
Ama bir de başka midilli var biliyorsunuz.
Atın 3 yaşına kadar olanı tay ile karıştırılır ama kendine özgü, belirli yapılara sahip küçük bir at ırkıdır aslında.
Midilliye tecavüz etmişler.
Seçim ve geçim bülteni haline dönen gazete sayfalarında, o da bazılarında, birkaç satır ile haber olma değerine ulaştı!
Ankara’da Üreğil Millet Bahçesi’ndeki at çiftliğinde çalışanların midilliyle sırayla ilişkiye girdiği ortaya çıkmış.
Haliyle ortaya çıkınca olay, infial yaratmış.
İnfial halinde olmadığımız bir gün var mı ki?..
Toplumsal halimiz ne kadar çökmüş, ayakta durabiliyorsak, yine de iyilerin çokluğundan amenna…
İnfial, birine veya bir olaya kızgınlık duyma, öfkelenme, içerleme.
Sapkınlıkların giderek arttığı, akıl almazlıkların ciltlere sığmadığı bir toplum olduk.
Demografik sorunlarla ve sonu bilinmeyen mülteci istilasının yarattığı kıyamet ortamıyla, zaten sokağa çocuğunu salamayan, üç adım ötedeki okula, beş adım berideki bakkala tek başına çocuğunu gönderemeyen zamanlarda değil miyiz zaten nicedir?...
Çocukluğumuza dönüyoruz, ki 50’yi aştığımıza göre “nereden nereyeeee” diye epeyce hayıflanacak sebebimiz var..
Bundan 40-45 yıl önce mi güvenliydi sokaklar çocuklar için, bugün mü?..
İleriye giderken zamanda ve pek çok alanda...
İlerlerken gerilediğimiz en birincil konu sokak güvenliği mi oldu ne dersiniz?..
Aramızda eşeğe, köpeğe ve midilliye tecavüz edenler var ve sayıları bilemediğimiz kadar çok.
Küçücük çocukların ırzına geçenler var.
Akrabalar arası yaşanıp ortaya çıktığında yine infial duyduğumuz nice akıl almaz cinsel istismar var…
Okuyup üfleyenler var.
Badeciler var.
Var da var…
Midilliye tecavüz, ahlaki çöküntünün sadece bir örneği, ne sonu, ne şaşırtanı!
Midemiz bulanıyor mu, evet.
Geleceğe doğru umutsuzluk bulutları kaplıyor mu ruhumuzu, evet.
Kimsenin alnında sapık yazmadığına göre aramızdaki sapıklarla yaşadığımız için dehşet içinde miyiz, evet.
Cevaplarını bulamadığınız nasılların her gün artmasından dolayı alıp başımızı gitmek istiyor muyuz zaman zaman, evet!
Güzel bir gelecek yerine tehlike boyutu artan bir yaşama doğru yol aldığımızın ayırdında olduğumuzda geleceğimiz için endişelerimiz en üst seviyeye fırlıyor mu; evet!
Midilli.
Tecavüz etmişler.
Sözün yetişemediği bir son daha!