“Hırs, bir sandalın yelkenini şişiren rüzgara benzer. Fazlası gemiyi batırır, azı da gemiyi olduğu yerde tutar…”

Her duygunun aşırısı olduğu gibi, hırsında fazlası hem kendine hem de yakınlarına zarar verir. Hırs benim çok da hoşlanmadığım duygulardan biridir. Bu duyguyu kendimde barındırmadığım gibi, çok hırslı insanlardan da uzak durmayı tercih ederim. Çünkü hırslı insanlar beni yorar. Ben de onlara sıkıcı gelebilirim!..

Başarıya gidilen yolda, bir miktar hırs gereklidir mutlaka ama her duygunun olduğu gibi, hırsın da fazlası zarar verir. Çünkü hırsın başladığı yerde saf duygular biter. İnsanın gözünü hırs bürüdüğü zaman gerçekleri göremez olur, empati yapmakta zorlanır ve diğer bütün olumlu duyguları da yavaş yavaş kaybolur. Denk gelenler mutlaka olmuştur, aşırı hırslı bir anneye ya da babaya. Bu tip ebeveynler çocuklarına psikolojik olarak, nasıl zarar verdiklerinin farkında bile değildir çoğu zaman!..

Yine hırsını engelleyemeyen biri, en sevdiğine bile haksızlık yapabilir. Hırs; bir insanı ele geçirdiğinde, o kişi sadece sonuca ve kazanmaya odaklanır. Kazanmak yolunda her şeyin mubah olduğunu zanneder. Hedefine ulaştıktan sonra kırıp döktüğü ilişkileri ve kalpleri tamir edebileceğini düşünür. Oysa kazanırken bir şeyleri de kaybetmiştir bile isteye…

İnsanda hiç hırs olmadığı zaman da başarma çabası olmaz. Hırs başarıya giden yolun yapıtaşlarından biridir. Kararında olduğu zaman, motive eder, azmi tetikler, heyecan verir ve gereklidir de…

Ancak sadece ‘hırslı olmak, başarılı olmak’ demek değildir. Biraz hırs başarı için gerekli ama asla yeterli değildir…

Gereğinden fazla hırs tahrip eder. Hırsı uğruna kendini bitirmiş birçok insan vardır. Hatta hedefine bile hırsı yüzünden ulaşamamış birçok insan var ki, bunlar öyle olduklarını asla kabul bile etmezler. Onlarla bu konuda tartışmaya girmek de asla olumlu sonuç vermez!..

Tüm duygular dengeli yaşandığında güzel. Terazinin ayarı az ya da çok bozulduğunda, dengesizlikler başlar. Her duyguda dengeli kalmak, psikolojik sağlığımız için de önemlidir. O yüzden ayarlarımızı arada kontrol etmekte fayda var, diyorum ve bugünkü yazımı konumuza dair çok anlamlı bir söz ile bitiriyorum…

“Hırs göstererek arzulayan kaybetmeye, şükrederek arzulayan kazanmaya mahkumdur!..”