Bitmiş de olsa daha epey konuşacağız…
Olimpiyatlarda adım adım yükselen ve bu kez 4. olan Filenin Sultanları’ndan tutun Tıme’a kapak olan Yusuf Dikeç’e, 16 yaşında tarihe geçen yüzücümüz Kuzey’den, gelecek için ümit vaadeden Ersu ve diğerlerine…
Bunlar güzellikler…
Ama şapkayı önümüze alıp düşünme zamanı.
“Federasyonlardan hesap soracağız” demek yeterli mi?.. Spor Bakanlığı da sorumlu değil mi mevcut tablodan?...
40 yıl sonra tek altınımız yok.
3 gümüş 5 bronz ile 64.sırada bitirmek.
Hazin bir son elbet.
Haltere tek sporcu gönderdik, ata sporu dediğimiz güreşte döküldük…
Altyapıdan sporcu gelmedikçe başarı mümkün değil.
Umut vaat eden gençleri kenara koyalım, genel olarak yaşlı bir kafileydik.
Çünkü öncelikle belirtmek gerekir ki, spor ve sporcunun başarısı için uğraşmak yerine sporcunun kıyafetine kafa takan, özel hayatlarına burnunu sokan, işini yapıp yapmadığına bakmayıp kendi kısır bakış açısında sporcuya tümüyle olumsuzluk ve moralsizlik aşılayan siyasiler var ülkemizde.
Kenetlenemezsen nasıl gelecek ki başarı?..
Federasyonlardan hesap mı sorulacak, sorsun tabi bakanlık.
Misal Güreş Federasyonu?..
Misal Halter?
Misal Boks?...
Gelişmekte olan, yıldızı parlayan federasyonların yanında olup başarısızlıkların da sebebi araştırılmalı ve gerekiyorsa hesap da sorulmalı.
Ama spora da siyaset girmedi mi son yıllarda?..
Siyasetin girdiği her alan bozulmaz mı?
Bozulur, bozuluyor, çünkü hangi alana siyaset girerse liyakat dibe vuruyor.
Liyakat sorunu yok mu spor cenahının idarecilerinin bir kısmında?..
Tasarruf tedbirleri bahane edilip sporcularını yurt dışı kampına göndermiyorsun; “kafayı mı yediniz” diye sorarlar adama, sporcunun gelişiminden tasarruf olur mu, her yer israf iken, sporcuna yatırım yapmazsan başarı ve sonuçta madalya gelir mi?
Çok basit bir başka örnek verelim; Milli Sporcun var, uluslararası bir şampiyonaya katılacak… Federasyon (başkanı) diyor ki “gerek yok, buna gitmeyelim”
Böyle bir keyfilik olabilir mi?..
Veya diyorlar ki “para yok, sponsor bulun kendi imkanlarınızı yaratın, gidebiliyorsanız gidin”
Böyle bir bakış açısıyla başarı gelebilir mi?
Spor devi ülkeleri geçelim Özbekistan 8’i altın toplam 13 madalya ile 13.oldu.
Gürcistan’ın 3, Kazakistan ve Yunanistan’ın 1 altını var.
Botsvana, Uganda, Dominik Cumhuriyeti, Saint Lucia, Dominika, Pakistan 1’er altın almış.
Ülkeleri küçümsemiyoruz; çalışırsan, spora yatırım yaparsan, destek olursan başarı gelir, geliyor.
Ama bizim milli sporcularımızı dinleyin bakalım, nasıl durumları, nasıl zorluklar içindeler, hangi koşullardalar?..
Botsvana ve Uganda altın alıp 85 milyonluk Türkiye’nin üstüne çıkıyorsa…
Kimden hesap sorarsa sorsun bakanlık ama kendisi de sorumluluk alsın da örnek olsun.
İstifa etsin misal; “617 km2 yüzölçümlü, nüfusu 200 bin bile olmayan Saint Lucia; olimpiyatlarda altın aldıysa benim bu makamda oturmam ayıptır” desin.
Der mi?
Demez.
Hesap sorulacakmış.
Sorulsun.
Ama 2024 Paris için bizim kapanış cümlemiz iki kelime sadece: Fecaat Olimpiyat!