Seninde çevrende başlar görevin.
Uygarlıktır, Sevgi, Saygı, ödevin
Medeniyet, senin çağın gereğin
Bir mürşittir, yolu ilme bağlayan

Fidan diken senin güzel ellerin
Lavantalı leylak kokan güllerin
Çevre senin, ruhundaki bedenin
Yüzündeki ışık seli çağlayan

Kök üstünde duran, fidan evlattır.
Asrı saadet, bilesin ki cennettir
Ağaç kesmek, cinayettir cinnettir.
Herbir dalı, kırıldıkça ağlayan

Yağan altın, gölette gümüş olur
Set vurulur, barajda su durur
Akciğerdir, orman durmadan solur
Kanımdaki, kıvılcımı sağlayan

Nurdan ışık, sıcaklığında gülen
Milli parkta, pürneşe hayat süren
Fikrinde yaşatıp gözüyle gülen
Bir kıvılcım, yürekleri dağlayan

Bayramlarda, renklenir şenlik durur
Salıncakta sallanır, bebek uyur
Çayır çimen üstünde, piknik olur
Yorgunları, gölgesinde eğleyen

Gerdanlıktır, o zümrüt yeşil taşı
Yağmur tutar, dumanlı yüce başı
Bitki harçtır, erozyonlara karşı
Kollarında ninnileri dinleyen

Hep birlikte sahip çıkmazsak yurda
Teslim olur elma dalında kurda
Soy temeldir, mekan olmazsa hurda
Ölçü olur, kalıplara sığmayan

ATATÜRK’tür harca ilk tohum atan
Edebi milletin, bağrında yatan
Muasır devletler, safına katan
Gerçeklerdir, bizi ona bağlayan