AYRILMASAK OLMAZ MI?

Yastık yüzüne, serpilmiş nüktelerin 
Saçlarımda Konfeti, kar tanelerim 
Mutluluğum sinmiş, avizelere 
Sözlerin, duvarlarda yankılanıyor 
Ayrılık vaktinde, vurmalı çanlar 
Hüzüne kilitlenmiş, saat çalıyor.

*

İki dudak arası, kırmızı çizgi 
Camlarda kristal, güneş doğuyor 
Damarlarda tutuşan, alevdir kan 
Nabzın depremindeki volkan
Asude zamanın esir tenleri 
Çözülürken eller, kalan geceden 
Dağılır odaya, Nar taneleri

*

Boy aynasında, endamın salınırken 
Asılı kalır, boynumda kolların 
Ayak sürümeye, yakın eşikte 
Ağlamaklı, dolu dolu gözlerin 
Ses verir çelik kapı, sürgüsünde 
Ardından, ışıklara kapanan tül 
Boğuk, buğulu sesinde "Emel Sayın”
“Elbet Bir gün buluşacağız” 
Şarkılarda, yanıyorken canım 
Roman olur, hayatım hatıralarım 
Bağrıma taş, yarama tuz basarım 
Her gün sil baştan, bu acıyı yaşarım.

    
        RUMUZ: VEDA BUSESİ