Dün anneler günüydü. Anne hakkı hiçbir zaman ödenemez. Ne yapsak onların hakkını ödeyemeyiz. Değil bir gün senenin her gününü anneler günü olarak kutlasak yine de yetmez. Bu konuda yazılacak çok şey var ama ben kısaca bir konuya değinip bir şiirle tamamlamak istiyorum. Biz nasıl oldu da anne baba dede nine bir arada yaşarken, onlara saygı sevgide kusur etmezken bayramlarda bile onların yanına gitmeyip tatil yerlerine kaçan, anne babayı kaderlerine, yalnızlığa veya huzur evlerine terk edip evlerimizde kedi köpek besleyen bir toplum haline geldik onun cevabını istiyorum. Ölen bütün annelerimizin ve yaşayan annelerimizin anneler gününü kutluyorum.
ÖZLEDİM
Yıllar geçse bitmez acım
Ben annemi çok özledim
Anne benim başım tacım
Ben annemi çok özledim.
Bakışından sevgi taşar
Ölse bile kalpte yaşar
O giderse yürek pişer
Ben annemi çok özledim.
Biri annem biri yârim
İkisi de canım yarım
Çok özledim hep yanarım
Ben annemi çok özledim.
Sabah akşam uyumaz o
Bakmak ile doyamaz o
Kimselere kıyamaz o
Ben annemi çok özledim.
Öz sevginin adıdır o
Hayatımın tadıdır o
Dürüstlüğün kodudur o
Ben annemi çok özledim.
Pamuk prensesim idi
Sesi benim sesi idi
Göçtü gitti Kasım idi
Ben annemi çok özledim.
Kalbini hep serer gider
Canından can verir gider
Can dedikçe erir gider
Ben annemi çok özledim.
Yine acım kalktı şaha
Yöneldim Ulu dergâha
Derdim sanki taze daha
Ben annemi çok özledim.
O gideli yıllar oldu
Gülüm idi birden soldu
Yüreğime hüzün doldu
Ben annemi çok özledim.
Elim Hakka açtı bekler
Kabul olursa dilekler
Varsın söylesin melekler
Ben annemi çok özledim.
Sığınağım otağımdı
Meyve yüklü bir bağımdı
Her derdime ortağımdı
Ben annemi çok özledim.
Hala gözünde çocuğum
Der bana kurban olduğum
Canım yerine koyduğum
Ben annemi çok özledim.
BLK mayıs 2024-Aslan TORUN
Yorum yapın