YAŞLILARIMIZ KUTSAL EMANETLERİMİZ

Hem uzun yaşamak isteriz, hem de yaşlanmak istemeyiz. Eğer ömrümüz varsa, yaşlılık kaçınılmaz bir süreçtir. “Allah göğsü merhametlilerle karşılaştırsın!” ne güzel bir dua, hayatımız boyunca ama özellikle ömrümüz varsa yaşlılığımızda..

 Yaşlılar kutsal emanettir, çınardır, evin bereketidir. Emanete bakmamak, insanın kendisine ihanettir. Merhamet duygusunun köreldiğinin ya da hiç olmadığının göstergesidir. Zaman değişti, koşullar değişti, nesiller de..

 Yaşlıların anlattıklarından, öğütlerinden ders çıkaran yok, ibret alan yok!

Tersine şikayetler, yorgunluklar, türlü bahaneler, sorumluluktan kaçmak için belki de..

 Yaşlılık zor zanaat derler, gerçekten öyle insan ömrünün en zor dönemi. Yaşlılar koca bir çınardır, onlar uzatmaları oynadıklarının farkında olup, bir ayağı çukurda yaşarlar kalan ömürlerini, ölüm korkusu daima içlerinde vardır. Bunu hissetmek, anlamak zor değil, anlamak için yaşlı olmakta gerekmez. Sadece biraz empati yapmak yeterlidir. Her insan için değişir, yaşlıların önemi. Kalpte rahmet duygusu olmayanlar, yaşlılara merhameti, acımayı, sevgiyi, saygıyı önemsemezler. Fazlalık görürler, ‘ölse de kurtulsak’ diye düşünürler, sıranın bir gün kendilerine de geleceğini bile bile..

En yakınımdaki iki kişide gördüğüm kadarıyla hastalık çekmekte zor, gayet sağlıklı olsa da yaşlılıkta zor. Ama ömrümüz oldukça ikisinden de kaçışımız yok, çok zor ama imtihan dünyası, bu dünya. Bunlar derin ve sıkıntılı konular..

Ailemizin koca çınarı anneannem! Sadece ailenin değil, sülalenin ve mahallemizin koca çınarı, geçtiğimiz cumartesi 95 yaşında aramızdan ayrıldı. On aylık bir ayrılıktan sonra ilk göz ağrısı kızına, yani anneme kavuştu. Kızının kendinden önce gidişini, hiç içine sindiremedi, kabullenemedi. Acısını içine gömdü, gözyaşlarını içine akıttı. Sadece kendine en yakın hissettiklerine anlattı acısını. Çok dillendiremedi pamuğum, evlat acısını da gördü, yaşadı, giderayak. Yüreği nasıl yandı kavruldu, içinde neler yaşadı, yaş kaç olursa olsun evlat kaybetti. Bu da onun kaderiymiş, imtihanıymış. Artık kavuştu kızına da, bütün sevdiklerine de, çok mutludur rahatı çok iyidir, buna yürekten inanıyorum, o yüzden çok huzurluyum. Allah rahmet eylesin, merhametiyle muamele eylesin, mekanı cennet olsun bütün yitirdiklerimizin..

Yaş kaç olursa olsun, ölüm soğuk, ölüm acı. Ruhun yaşı yok, yaşlanan sadece beden. “Her canlı ölümü tadacaktır!” Er ya da geç! Onlar sıralarını geçirdi. Bizler de her geçen gün onlara bir adım daha yaklaşıyoruz. Dün geçti gitti, bugünü yaşıyoruz, yarına çıkacağımızın garantisi yok. Ölümün saati yok çünkü!.

O yüzden sağlıkla yaşayalım, sağlıkla yaşlanalım..

Anneannem, annem, babam ve bütün yitirdiklerim! Kabriniz nur olsun, cennet mekanınız olsun, ben çok dualarınızı aldım, şükürler olsun. Son nefesime kadar da size duacıyım, sizlere ant olsun!.