YÂR DAN GEÇİLMEZ
Öyle çok masum ki o güzel yüzün
Şakağın şakayık gülden geçilmez
Dudakta nağmeyle süzülen sözün
Bal olup şakıyan dilden geçilmez
Ne acı bir şeydir senden gayrılık
Mazallah düşerse yoktan ayrılık
Gözlerden boşalan yaşa karşılık
Nehirle dereyle selden geçilmez
Ömrümün hebası uğruna değer
Yüreğin tebâsı sanaymış meğer
Şu kalbim tutuşup yanarsa eğer
Vadiler dolusu külden geçilmez
Tercihin yârdan mı diye sorsalar
Bu ömrüm fedadır beni vursalar
Aşkımın uğruna başım koysalar
O serden geçilir yârdan geçilmez
* * *
BİR ÖMÜR BİTİYOR
Son bahar huzurdu böyle değildi
Kış oldu ömrüme bu ne pürtelaş
Zamanım tükendi kalbim yenildi
Bir ömür bitiyor bak yavaş yavaş
Mevsimler peş peşe yarışır sanki
Heyecan verirdi geçmiş zamanki
Koşturan yaşımda bitmiş garanti
Bir ömür bitiyor bak yavaş yavaş
Muradım erilmiş kalmış masada
Üç elma düşmedi döndü hasat’a
Ümidim tükenmiş kalbim tasada
Bir ömür bitiyor bak yavaş yavaş
Aydınlık günlerin kandili sönmüş
Ayaklar yorulup dizlerim çökmüş
Vaktini dolduran ahrete göçmüş
Bir ömür bitiyor bak yavaş yavaş
