YANDIM ANNE

Dünya tatlı el gül bebek   yavrunum ben
Değil isem neden beni   insan diye saydın anne
Herkes gibi nurtopuydum elüstünde dururdum ben
Kıracaksan neden adım Narin diye koydun anne

Sekiz yılda koca ömür   gökte yıldız gibi kaydı
Uzun yaşa dedi kader   lakin o da çabuk caydı
Konuşamam susturuldum  şu canıma kimler kıydı
Ben bilsemde söyleyemem söyle niye öldüm anne

İpek gibi saçlarımı. sırma sırma tarar idim
Bir evimde bir bahçemde yürüyordum adım adım
Pamuk helva gofret değil çocuk yaşta ecel yedim
Canım senmi aldın diye   Azraile sordum anne

Bebek çocuk değilmidir   bir ömüre ömür katar
Bende tatlı bir çocuğum kimden eksik neyim beter
Daha sütten yeni çıkmış  el ayağım yeni tutar
Ayağımı kopardılar   saçlarımı yoldum anne 

Herkes giyer allı pullu   ben çuvala layıkmıyım
Cümle alem sarhoştu da  yalnızca ben ayıkmıyım
Tüm çocuklar plajlarda  ben derede kayıkmıyım
Balık gibi su dibinde   söyle niye kaldım anne

Sesim duymuş kaçıvermiş  feryadımı duyanlardan
Hesap sormak lazım gelir beni kurban sayanlardan
Acımayan canı olan  Melek cana kıyanlardan
Suda mezar duymamıştım toprak diye daldım anne

Yakınından korkun derler  o değdirir kem nazarı 
En çok sana güvenmiştim  senden yedim azarı
Bilmem ama belkide sen  layık gördün dar mezarı
Ayağını kaldır yerden   cennet serbest olsun anne

Şu kaderin nedense hep   can çilesi zayıfında
Katlim ferman olmuş artık   her bahane kılıfında
Dünya küçük ömür kısa  şu feleğin sınıfında
Daha yaşım sekizinde  ben dersimi aldım anne 

Belki daha hoş tutarlar   cennetteki bu meleği
Orda sonsuz huzru olsun   Narin canın tek dileği
Sekiz yılda yok ettiniz   ne diyeyim daha neyi
Ana baba abi amca  hepsi boşmuş yandım anne