Yok yok kimsenin yediğinde, içtiğinde, giydiğinde gözümüz de yok, sözümüz de!
Bize ne, kime ne?
Herkesin kendi tercihidir.
Herkes ayağını yorganına göre uzatır ya da uzatmaz…
Gücün varsa alıyorsundur. Yoksa almamalısın, alırsan da icra tehdidini göze almalısın..
İktisat dersine girişte öğretim üyelerinin ilk birkaç cümlesinden biri standarttır:
“İhtiyaçlar sınırsız, kaynaklar kıttır”
Devlet, madeni 50 kuruşu bile artık piyasaya sürmüyor, maliyet kat kat fazla diye; devlet bu bakın; ayağını yorganına göre uzatıyor!
Ne örnek!
İl girişlerindeki levhalarda da nüfus, rakım bilgilerini kaldırdılar yıllar önce; boya masrafı çokmuş da tasarruf tedbiriymiş.
Şimdi il isimlerine boya püskürtüyorlar da Karayolları il ismini bile yenilemiyor iyi mi!
Çok tasarruf, ne tasarruf!
Oysa özellikle çocuklar da dahil olmak üzere hepimiz için güzel bir genel kültür kaynağıydı o levhalar bile.
Neyse dağıtmayalım…
Parası olan dilediği gibi harcar.
Lakin…
Unutulan değerlerimiz var ya; örnek olmak gibi, sorumluluk gibi, tevazu gibi, alçakgönüllülük gibi, komşusu açken tok yatan bizden değildir anlayışı gibi…
Örnek olmak.
En etkilisi.
Çocuk ne görürse anne babasından onu alır.
Ahlak mı, dürüstlük mü, çalışma dürtüsü mü, sorumluluk mu?
Siz birebir dünyanın en iyi öğretmenlerini de dikseniz çocukların başına; anne babadır doğuştan örnek alınan öğretmen.
Örnek olmak önemlidir.
Çocuklar gibi toplum da örnek alır.
Ama bu kez örnek alınan farklıdır, bürokratlar, siyasetçiler, cebi dolu olanlar…
Cebi dolu olanlar örnek alınınca da kuşkusuz sapla saman birbirine karışıp çalışmak değil de alavareye kilitlenen bir kitle oluştu, üç beş ayda yüz şirket kuranlar, nefesi açlıktan kururken koruma ve vip araçlarla gezenler, göğe yükselenler…
Velhasıl.. Kötü örnek örnek olmazmış.
Siyasetçiler de örnektir topluma. Milletvekilleri, bakanlar…
Gerçi bakan kısmında da işler karıştı son yıllarda. Hastanesi olan, özel okulu olan, oteli olan bakanlarımız oldu ve varlar misal.
Haliyle toplumun zaten dışında bir yaşam.
Nasıl örnek olacaklar, nasıl toplumun hissiyatını ölçebilecekler veya böyle bir dertleri olabilecek mi asıl?.. Öyle bir duygu kaldı mı ki içlerinde?..
Başka bir galakside siyaset.
Geçtiğimiz günlerde süper lüks Audi’siyle hız yapıp paylaşım yapan, sonra gelen tepkilerle “hata yapmışım trafik cezamı ödedim” diyen bakanımızda, vatandaşın ancak düşlerinde kalan “sorumluluk ve hassasiyet” ne kadar da uzağa düştü di mi?
Şimdi de sel felaketi yaşayan Rize’ye gelmiş.
İnceleyen ve gören muzur muhabirler kaçırmamış. Ayağındaki ayakkabıya takılmış gözleri:
Dünyaca ünlü Valentino Garavani…
43.950,00 TL etiket fiyatı.
Giyemez mi, giyebilir, amenna… Haşa… Bize ne, kime ne?..
Saatler var, çantalar var; kaç bin, kaç yüz bin…
Ama dedik ya…
Örnek olmak…
Toplumun hislerine ortak olmak…
Tevazu falan…
Yani vatandaş sel ile uğraşıyor. Biraz öz denetim yapmak çok mu zor?..
Vatandaşının ayağında pabuç yok…
Bu kadar da uçmayın vatandaş içinde yav!
Vatandaşın elini sıkıp geçmiş olsun diliyorsunuz da vatandaş biliyor ayrı bir galakside olduğunuzu…
Öylesine koptu ki siyaset! Zerre kadar empati kalmadı.
Valentino Garavani bakanın ayakkabısı…
Vatandaş ise ancak “Garibani” tabloda konu mankeni…
Kendisinin ayakkabısı patlamış haldeyken; “n’apsam da evlat bu yıl ayakkabıyı idare etse” derdinde.
