“Hiçbir sebep yokken, adil olmayan bir şekilde başımıza gelen olaylar”
Hayat, bazen en beklemediğimiz anlarda karşımıza çıkan, bizi derinden sarsan felaketlerle doludur. Hiçbir sebep yokken, adil olmayan bir şekilde başımıza gelen bu olaylar, bizleri “Bu neden benim başıma geldi?” sorusuyla baş başa bırakır. Kötülüğün gerçekten herkese gelip gelmediği, iyiliğin veya kötülüğün bir aile, bir insan seçip seçmediği soruları, yüzyıllardır insanlığın zihnini kurcalayan evrensel çelişkilerdir.
Felaketlerin Rastgeleliği mi, Kaderi mi?
Bazı felaketler, depremler, seller, salgın hastalıklar gibi doğal olaylar, belirli bir coğrafyayı veya insan grubunu hedef almaz. Onlar, doğanın kendi döngüsünün veya bazen de insan kaynaklı çevresel faktörlerin bir sonucu olarak ortaya çıkar. Bu durumlarda, felaketin kurbanı olmak, şanssızlığa veya talihsizliğe yorulabilir. Tıpkı bir ağacın üzerine düşen bir yıldırımın kimseyi seçmemesi gibi, felaketler de bazen ayrım yapmaksızın herkesin kapısını çalabilir. Bu bağlamda, “kötülük herkese gelir mi?” sorusuna verilecek cevap, evet, gelebilir. Ancak bu, kötülüğün kişisel bir hedefleme yaptığı anlamına gelmez.
İyilik ve Kötülük: Bir Seçim Meselesi mi?
İnsan eliyle ortaya çıkan felaketler ise daha karmaşık bir yapıya sahiptir. Savaşlar, soykırımlar, terör saldırıları, adaletsizlikler… Bunlar, insan doğasının karanlık yüzünün birer yansımasıdır. Bu noktada, kötülüğün bir insan veya aile seçip seçmediği sorusu daha anlamlı hale gelir. Kötülüğü yayanlar, nefret tohumları ekenler, başkalarına zarar verenler, genellikle belirli bir ideolojinin, hırsın veya korkunun etkisi altındadır. Ancak bu kötülüğün mağduru olanlar, çoğu zaman hiçbir günahı olmayan, masum insanlardır. Dolayısıyla, iyiliğin veya kötülüğün bir aile veya insan seçtiği yanılgısı, aslında kötülüğü yapanların kendi seçimlerinin bir sonucudur. Kötülük, kendiliğinden bir varlık değildir; o, insanın içindeki potansiyelin yanlış bir yöne evrilmesidir.
Yaşamın Acı Gerçeği ve Umut
Hayat, karmaşık ve öngörülemez bir yapıya sahiptir. Bazen en iyi niyetli insanların bile başına en kötü şeyler gelebilirken, kötü niyetli insanlar bile şanslı bir yaşam sürebilir. Bu adaletsizlik, insanı derinden yaralar. Ancak önemli olan, bu felaketler karşısında nasıl bir duruş sergilediğimizdir. Umutsuzluğa kapılmak yerine, dayanışma ruhunu güçlendirmek, birbirimize destek olmak ve hatta bu zorluklardan ders çıkararak daha güçlü bir şekilde ayağa kalkmak, insan olmanın en temel erdemidir. Felaketler, bizlere hayatın kırılganlığını hatırlatırken, aynı zamanda insanlığın direncini, merhametini ve umudunu da ortaya koyar. Kötülük herkese gelebilir, ancak iyilik de aynı şekilde herkesin içindedir ve en zor zamanlarda bile parlamaya devam eder.
