İşsizlik..
Günümüzün en önemli sorunlarından.
İnsanların işsiz olmasının birçok nedeni var.
Türkiye’deki işsizliği temel olarak üç neden altında ele almak mümkün.
Birinci neden olarak, yapısal sorunların ikinci olarak yüksek işgücü maliyetlerinin ve üçüncü olarak istihdam yaratmayan büyümenin işsizliğe neden olduğu bilinmekte.
Herhalde bir ülkede ne kadar işsizlik olduğunu araştırmak istiyorsanız. Kahvehanelerin çay ocaklarının ne kadar dolu olup olmadığına bakacaksınız.
Bu yerlerde bir bardak çay ucuz ve gidecek başka yer olmadığı için işsizlerin toplanma mekanı gibidir bu mekanlar.
Küçük taburelerde omuz omuza otururlar. Kimisinin elinde gazete, kimisinin elinde telefon, çoğunun elinde ise sadece ince belli bir bardak. Buhar yükseliyor, ama o buharın ardında ağır bir sessizlik var: işsizlik.
Eskiden kahvehaneler boş fabrikalar dolu olurdu.
Çay ocaklarına verilen molada çay içmeye gidilirdi. Şimdilerde ise tam tersi. Çay ocakları dolu fabrikalar boş.
Hiç ekonomik verileri dinlemenize gerek yok.
Çünkü tablo ortada tam karşınızda belki her gün yanından geçiyorsunuz!
Bir şehirde sabah saatlerinde kahvehaneler tıklım tıklım, sanayi siteleri sessizse orada üretim değil, ne yazık ki bekleyiş vardır.
Çay kaşıklarının şıngırtısı, makine sesinin yerini almışsa; işsizlik artık sadece rakam değil, sokağın sesi olmuştur.
En kötüsü ise buna alışmak.
İşsiz kalmaya, günü çayla geçirmeye, “nasılsa herkes aynı halde” demeye alışıyoruz.
Oysa bereketli toprakların çalışkan insanlarıyız.
Türk insanı, Türk toplumu her zaman çalışkanlığı ile övünür.
Bazen “dış güçler mi çalışmamızı istemiyor” diyorum, sonrada “saçmalama sen siyasetçiminsin ne dış güçleri” deyip kendi söylediğime kendim gülüyorum.
Toplum olarak psikolojimizde pek iyi değil.
Şu sosyal medyadaki meşhur video gibi kendimle kavga edip mahkemelik olmaktan korkuyorum. Toplu olarak psikolojimiz o seviyelerde..
Neyse özetle söyleme çalıştığım şu sabahın erken saatinde çay ocakları doluyorsa, orada bir ekonomik yangın var demektir. Ve o yangının dumanı, sadece bacalardan değil, insanların yüzlerinde tütüyordur.
Bir gün dilerim o ocakların başında yoğun iş mesaisi sonrası yorgunluğu atmak için içilen demli çaylar için oturulur.
Saygılarımla.
