Çelik kapı arkasından sürgülü
Köstek kilit, anahtarla burgulu
Yüksek duvar, tel çit ile örgülü
Sıkıldım bunaldım, AR dedim durdum
Þ
Güneş görmez gündüz, hava kapalı
Yanıltan yanlışlar, benim hatalı
Anladım cezamı, hapis yatalı
Özünden hesaplar, SOR dedim durdum
Þ
Sayıkladım hasta, kavruldum yandım
Geceler boyunca, üşüdüm dondum
Şefkatli ellerin, mahkûmu oldum
Beni yakan ateş, KOR dedim durdum
Þ
Şafağın fecrinde, kızıl kan rengi
Pembe tül sanırsın, kirazın dengi
Hayalin içimde, öldüren sevgi
Şafağın rengine, MOR dedim durdum
Þ
İsyan ettim, hücrelere soktular
Gururumu hayalimi yıktılar
Duvar olup hep karşıma çıktılar
Adın ayet oldu, YAR dedim durdum
Þ
Haberler kesildi, mektup gelmiyor
Kıymet bilmez zalim, hatır sormuyor
Hayal yorgunuyum, başım dönüyor
Ölürüm uğruna, VUR dedim durdum
Rumuz: MAHKÛM-066 Öz Ali YILMAZ