Bir hafta önce bir depremi yaşadık. Artık sık sık yaşadığımız depremleri ne kadar olağan bir durum gibi görmeye başlasak da depremin şiddeti ve korkunçluğu tedirginliğimizin tavan yapmasına neden oldu. Sokaklara döküldük hayli bir zaman evlerimize giremedik. Depremin en çok korkulan tarafı ne zaman, ne vakit, nerede, gece mi, gündüz mü olacağını kestirememektir. Yaşadığımız felaketlerin en korkulanı depremdir. Çünkü ne zaman olacağını kestiremiyorsun. Bir yangın felaketinde, bir sel felaketinde önceden az çok fark edip kaçabiliyorsun, ama deprem öyle değil. Onca uğraş ve çalışmaya rağmen dünyadaki uzmanlar depremin nerede ne zaman olacağını bir türlü tam olarak kestiremiyorlar. Gerçi bazı uzamanlar bazı yerlerde depremin olacağını haber veriyorlar ama tam zamanını hiç kimse bilemiyor. Yalnız bazı felaketlerden özellikle de depremden önce bazı hayvanların davranış ve hareketlerinde bazı değişikler olduğunu ve bu durumun bir felaketi haber verdiğini tecrübe etmişlerdir. Özellikle köpek ve kedilerin bazı felaketleri haber verdiğini hepimiz bilmekteyiz. Anlatacağım olay bununla ilgilidir.
Efendim Titanik in trajik hikâyesini çok kişi bilir ama gemide yaşayan ve muhtemelen olacakları hisseden tek canlı olan Jenny adlı kedinin hikâyesini çok az kişi duymuş olabilir.
Jenny sıradan bir kedi değildi. Titanik gemisinin resmi fare avcısıydı ve kemirgen popülâsyonunu kontrol altında tutmak için gemiye alınmıştı. Geminin deniz denemeleri sırasında doğum yaptı ve Jim Mulholland adlı bir işçi tarafından kendisi ve yavruları da sevgiyle bakıldı, beslendi.Jim onlara mutfağın yakınında kazanlarla ısıtılan sıcak bir yuva hazırladı.Hatta molalarda bile kalan yemek artıklarını onlarla paylaşıyordu.Bu sessiz hayat tarihin en lüks ve hiçbir şeyden etkilenmeyeceğine inanılan geminin ilk seferine hazırlanmasının kaosu arasında onlara bir huzur duygusu veriyordu.
Ama garip bir şey oldu…
Titanik in Southampton dan Newyork a hareket etmesine birkaç gün kala Jenny nin davranışları değişti. Huzursuzlaşmaya başladı. Daha sonrada yavrularını teker teker nazikçe enselerinden tutup gemiden dışarı çıkarmaya başladı. Yavrularının hepsi güvenli bir şekilde karaya çıkana kadar defalarca gemiye giriş çıkış yaptı ve rampada yürüdü.
Jim bakakalmıştı, şaşkındı…-Bu kedi bir şeyler biliyor… bizim bilmediğimiz bir şeyler diye söylendi. Sonra da sezgilerine daha doğrusu anne kediciğin sezgilerine güvenen Jim eşyalarını topladı ve sessizce karaya indi. Kedilerle beraber gemiyi terk etti ve bir daha asla gemiye dönmedi. Titanik onlarsız yola çıktı ve sonrasını ne olduğunu hepimiz biliyoruz.
Yıllar sonra artık yaşlı bir adam olan Jim bu olayı bir gazeteciye anlattı. Hayatını kurtaranın kedi jenny olduğunu söyledi. Onun kadim sessiz ve sarsılmaz içgüdüsü beklide bugüne kadar birinin alabileceği tek gerçek uyarıcılarından sadece bir tanesiydi.
Bazen kahramanlar üniforma giymezler, konuşmazlar ses vermezler, ama kürkleri, bıyıkları ve sadece hisseden bir kalpleri vardır.
Sağlık ve esenlik dileklerimle.Aslan TORUN
Yorum yapın