ŞİİR KÖŞESİ

Işıkla konuşur, sırrı çözerken
Kervan çeker, bakışları gülerken 
Şimşek çakar, bulut başın eğerken
Ela değil, bal renginde, gözlerin

Göz denince önce akla nur gelir
Bakışıyla ateş yakar, kar erir
Su yürürse, çorak toprak gül verir
Muammadır, ummandaki gözlerin

Silinir sözcükler, aynadır bakış
Temmuz ortasında başlar karakış
Gölgenle oynaşır, tüldeki nakış
Süreyyadan, sana kalmış gözlerin

Arapatı emsalinden farklıdır
Alapaça alnı akıtmalıdır
Mağrurlanır, dikbaşıyla haklıdır
Ondördünde ceylan gibi gözlerin

Aşka yol osrulmaz, gönül ülkesi
Fettan bakışında güler gamzesi
Bir buse al diyor yüz ifadesi
Cihanı aleme bedel gözlerin