Çelik çomak oynarken o telaşla terledim

Topaç çeviren çocuk, gülümserdim gülümserdi

Teneke kutulardan, tren yapar oynardım

Tozlu sokaklarında, bazen güler ağlardım

Çıplak ayaklarımda, dizlerim yara bere

Doğaldı oyuncaklar, yaşadım buna göre

Çavuş köyü ilkokul, bir köy öte ıraktım

Okul yollarım çamur, izlerimi bıraktım.

Azıklar yağlı dürüm, heybenin bu gözünde

Hoplayan kuzularım, ilkbaharın yazında

Koçkatım bağbozumu, sararan yapraklarda

Kangallar güvencesi, huzurlu topraklarda

Düven üstünde yorgun, hasta dönerken başım

Umudum askerlikte, keşke yaklaşsa yaşım

Ufalanıp ezilen, sapta samanda gözüm

Savrulur arpa tozu, harmanda kalan yüzüm

Bostanlar salatalık, bolluk bereket taze

Çörtük armut dalları, eğilir sanki bize

Serçe serenadında, mutluluk yansır yüze

Kumrular sevişirken, örnektir hepimize

Anadolu toprağı, düz ovanın adıdır

Kavun karpuz tarlası, tarıma dayalıdır

Pembe yanaklarının, penceresinden baktım

Çocukluk günlerimi, bahçelerde bıraktım

Vagonların ardında, uzunca kara tren

Yamaçlara yaslanmış, tepede duran evler

Pervazda çiçekleri, saksı dolusu renkler

Meskun hamal kutuda, tablo gibi eserler

Heybetli siloları, koşturan memurları

Atlı arabalarda, otel olur hanları

Lezzetle lokantayı, yemeklerinde tattım

Şehir hecanlarını, Şefatlı’ da bıraktım

Güneşin ışıkları, kırılırken derede

Çakıl taşları altın, suda gümüş yörede

Değirmende son bulur, oynasan balıkları

Serpmeler şöyle dursun dalyandaki ağları

Melodi tıkırtılar, senfoniyi besteler

Yankılanır kayıptan, gelen sesler

Değirmenci verirdi iş sonrası molayı

Kör ocakta kaynayan, isli demlikte çayı

Delikanlı olmuştum, o gün aynaya baktım

Kirli bardakları ben, değirmende bıraktım

Az ilerde ırmakta, pikeli daldığımız

Irmak serinliğinde, süresiz kaldığımız

Hayta arkadaşlarım, hayalimde kaldılar

Çiçek gibi serpilip, göçe kurban oldular

Gezginci aşıkların omuzunda sazları

Atışmalar kördüğüm sır dolusu sözleri

Köy odası minderler, anılarda kaldılar

Köroğlu destanları, dinleyerek öldüler

Kız göçüren büyükler, erkek evlendirenler

Söz kesen ataları, ses vermeyen köydeler

Göçenler göçmüş ıssız, boşalmış köyler sessiz

Çocukluk günlerimi, ben Sorgun’ da bıraktım